vrijdag 30 juli 2010

Nog een babyjasje


Ik had toch al gezegd dat ik zin had om babyjasjes te maken ...

Dit pakje heb ik nagemaakt naar het model van een pakje dat Lena vlak na haar geboorte van haar papa kreeg.

Ik vond het een heel handig pakje omdat het nogal breed is en daardoor heel gemakkelijk aan te doen bij een pasgeborene. Men legge het kind op het jasje en doet armen en benen in het pakje. Knoopjes toe, sjaaltje dicht en laat maar komen die winterkou ...

Voor de aandachtige lezer valt het op dat er helemaal nog geen knopen aanstaan ...
Dat klopt. Ik dacht die vandaag te vinden tijdens onze uitstap naar de Chien Vert, maar helaas. Ze hadden gelukkig wel veel andere mooie dingen ... :-)

dinsdag 27 juli 2010

Het jaar van de paddestoel



Het eerste kleedje voor het najaar is een feit. Ik maakte dit kleedje eerder in een zomerse variant. Deze keer heb ik geen elastiek onderaan de mouwen gestikt, omdat het de bedoeling is nog een shirt met lange mouwen onder dit kleedje te kunnen dragen.

Het paddestoelenstofje, daar was ik helemaal weg van ... Ik heb het dan ook in verschillende kleuren en maten aangekocht.

Er zullen hier dus nog meer paddestoeltjes verrijzen dit najaar.

zaterdag 24 juli 2010

Babyjasje



Vraag me niet hoe het komt, maar ik heb ineens zin om babyjasjes te maken ...

Neen ik ben niet zwanger, ik heb ook niet de intentie om het te worden ... ik ben gewoon even helemaal vertederd door babyjasjes.

Of misschien heeft de babyboom in de familie er wel mee te maken: tegen het einde van het jaar zal het aantal kleinkinderen in mijn schoonfamilie verdubbelen. Dan is Mirte niet langer de jongste !

Dit jasje is in elk geval bedoeld voor de eerste telg die op komst is.

Het keren van het jasje was trouwens al een bevalling op zich: je kan je niet voorstellen dat je heel dat jasje door dat éne keergaatje kan krijgen ... je houd je adem in en dan ineens, floep heb je het er toch doorgekregen en ben je blij met het resultaat ...

Het kind mag nu geboren worden !

woensdag 21 juli 2010

Stil

Het is hier even wat stiller, maar in mijn hoofd ...
Pfff, je zou er moe van worden om als je me zou proberen te volgen. Het komt neer op : luidop dromen, wikken en wegen, twijfelen, terug met voetjes op de grond en dan terug van voor af aan beginnen ... :-)

We zijn hier in huis ook bezig met een kleine reorganisatie (lees: veel rommel weggooien).

Het begon enkele weken geleden met de post van Vermiljoen : Waar elke vrouw recht op heeft ...

Inderdaad, daar heb ik nu ook eens recht op ...

Tot hiertoe naai ik beneden in de woonkamer. Op zich vind ik dat geen probleem, het was trouwens min of meer een noodzaak met een peuter in huis (maar die gaat in september naar school). Eén grote MAAR : dat ik daar geen plaats heb om mijn naaispullen en stofjes op te bergen. Ik heb eigenlijk in het hele huis geen goede opbergruimte voor al mijn naaigerief. Mijn stofjes zaten in het begin in een oude valies, nu barst die valies bijna uit haar voegen van de stofrestjes alleen al. Mijn stoffen liggen her en der wat verspreid.

Maar daar zal nu dus verandering in komen ! (dankuwel Vermiljoen)

Onze slaapkamer word opgerommeld, een kast naar boven verhuisd, mijn bureau uit mijn kindertijd zal dienst doen als naaitafel ...

Doel: een eigen naaihoek boven op onze slaapkamer, met stoffenkast in de nabijheid.

Ik ben mij dus al compleet aan het voorbereiden op onze stoffenjacht met het Leuvens Stiksel . Ik zal mijn aanwinsten netjes kunnen opbergen ...

vrijdag 16 juli 2010

Eindelijk een eloleotas ...




Het staat hier al een hele tijd op mijn lijstje : de boodschappentas van eloleo.
Maar om één of andere reden, kwam ik er nooit toe om er ook effectief aan te beginnen.

Maar toen zag ik bij tante Hilde de leuke eloleotasjes voor de juffen en meester....

En eloleo + tante Hilde = idee voor een leuk verjaardagscadeau voor moeke.

Aan de ene kant een mooie tekening van Lena: een paard dat gras staat te eten, samen met een regenboog (dus ook regen en zon vereist). Aan de andere kant een tekening van Mirte : daarbij mag je zelf zoeken wat je erin ziet :-) .


Het is eigenlijk geen echt eloleotasje want ik krijg het niet opgeplooid in dat zakje. Ik vermoed dat dat komt omdat ik het kleine model uit een redelijk stevige (lees dikke) tafellakenstof heb gemaakt. En dat tafellaken krijg ik onmogelijk opgeplooid in dat kleine beddenlakenzakje. Het is dus wel volledig uit gerecycleerde stofjes gemaakt.

En we hebben ook iets nieuws geleerd : de Franse naad. Daar had ik eerder nog nooit van gehoord, maar het is wel een hele mooie afwerking van de naad moet ik zeggen ! Dankjewel eloleo !

Ik ga aan moeke mooi niet vertellen dat het eigenlijk de bedoeling was dat je het kon opplooien ... Ik heb een sterk vermoeden dat ze dat toch al niet van plan was met zo'n mooie tekening van haar kleindochter erop ...

Ondertussen is oma (nonnA)me al voor, ze is ook al zelf aan zo'n zakje begonnen.
Anders had ze er ook één gekregen :-)

Ik heb trouwens nog een vraagje over blogger : is er een manier om te zien welke reacties er laatst toegevoegd worden op je blog? Soms komt er nog een reactie op een bericht dat al langer geleden gepost werd, maar hoe hou je dat in de gaten?

maandag 12 juli 2010

Autootjes: het vervolg



Ik liet hier al een paar keer vallen dat ik zo'n cozy car caddy-ding ging maken. Het duurde een tijdje voor ik eraan begon, want het bezoekje waar ik die zou afgeven leek nog ver weg, maar vorige week op het Leuvens Stiksel ben ik eraan begonnen.

Het was leuk om maken, al was het wel een gefrul om de zakjes waar de auto's inkomen goed genoeg naar mijn goesting te krijgen. Ik heb er plooitjes ingemaakt, om de zakjes wat volume te geven en een elastiekje in de bovenrand omdat de zakjes anders vanboven zover openstonden dat de auto's onmiddellijk terug buiten reden. Ons Mirte had trouwens een leuke naam voor die oranje opbergzakjes : "Mama, dat zijn allemaal parkeertjes !"



Op de buitenkant heb ik een applicatie gemaakt met een autostofje. Kathleen, dit is wel degelijk het stofje dat ik op het Leuvens Stiksel niet vond omdat ik het te goed had opgeborgen ... :-)



Dit cozy car/autorolding was een cadeau voor Pepijn, de kersverse grote broer van Paulien. Hij was er héél blij mee! En zijn papa vond het ook leuke auto's...



Voor Paulien maakte ik dit kleedje met bijhorend pofbroekje. Je zag dit kleedje al eerder verschijnen in een ander stofje. Maar ook in dit stofje vind ik het supermooi! Het is echt een heel leuk modelletje om te maken.

donderdag 8 juli 2010

Hoe het ooit begon ...



Het begon allemaal zo'n 20 jaar geleden ...

Ik was toen een prille puber, een brave seut. Mijn moeder naaide veel en ik wilde dat toen ook graag leren. Het begon met een zomershortje, een rokje,... Ik maakte een keer een kleedje met bijhorende pet voor mijn pasgeboren nichtje. Of ze het ooit heeft aangehad weet ik niet, want voor haar mama hing er niet het juiste label in. LiLa was toen nog niet zo gekend :-) en mijn tante was nogal een snob. Ze heeft nu een winkel met dure merkkinderkleding ...
Toen ik een jaar of 15 was heb ik voor mezelf een jas gemaakt, een eenvoudig duffelcoatmodel met touwtjessluiting. Daarna ben ik blijkbaar om een of andere duistere reden gestopt met kleding naaien. Ik vermoed dat dat was omdat ik verschillende dingen uitprobeerde: fimo, kralen, zijdeschilderen, ...

De zwangerschapshormonen hebben mijn naaimicrobe nu vijf jaar geleden terug vanonder het stof gehaald. Ik kwam voor de eerste keer in Hexagoon en zag daar een mooi ideetje voor suikerbonenzakjes: het werden bloemenzakjes. Toen Lena pasgeboren was ben ik dus stillekesaan beginnen naaien.


Tijdens mijn tweede zwangerschap kreeg de naaimicrobe een echte boost. Er werden weer suikerbonenzakjes gemaakt, maar ondertussen maakte ik ook veel meer kleding. Een tutorial van deze zakjes staat op mijn to do-lijstje, maar er steken altijd andere projectjes voor.

Vandaag de dag koop ik voor de meisjes eigenlijk alleen nog maar t-shirts,leggings, nachtkledij en ondergoed. De rest maak ik zelf.

Voorlopig naai ik in de woonkamer. Dat brengt soms wel een grote rommel met zich mee, ik ben mijn ventje dankbaar dat hij dat toch verdraagt... Maar stilletjesaan droom ik ook van een eigen naaihoek in onze slaapkamer. We hebben spijtig genoeg geen naaikamer op overschot.

Ik naai op een Singer. Op zich wel een goede naaimachine, maar het automatische knoopsgat heeft de neiging om mijn geduld zwaar op de proef te stellen ... Ik ben ook al niet geneigd om snel naar de Singerwinkel te lopen, want de service is hier in Leuven niet denderend. :-) Als ik ooit aan een nieuwe naaimachine toe ben zou ik dus toch geen Singer meer kopen.

Mijn droom is weinig origineel in blogland : een webwinkel met LiLakleedjes ...

Bij deze geef ik het stokje door aan Polkadotjes, Emma en Mona en Kathleen.


Schrijf een blogje over de start en loopbaan van jouw passie. Je kunt het hebben over: je eerste creatie - jouw (stik)machine(s) - enkele mijlpalen - jouw 'meesters' - je topstuk - je werkplekje - weetjes - tips - ... 2. Knip en plak dit stukje tekst met de afbeelding in jouw blogje. 3. Geef het stokje door aan drie of meer gepassioneerde mensen (laat een berichtje achter op hun blog). 4. Laat je bij het eerste berichtje over hoe het begon (http://naaiclub.blogspot.com/2010/07/hoe-het-begon.html) een wederwoordje achter met een link naar jouw verhaal.

woensdag 7 juli 2010

Ik ging naar het Leuvens Stiksel en ...

... het was er weer heel gezellig.
... heb ontdekt dat ik niet de enige ben die liefst blootsvoets naait.
... ben streng geweest voor mezelf en vond dat ik er eens een keer iets moest presteren en niet alleen maar kletsen
... ik was weeral een verlengkabel vergeten; kan er iemand mij volgende keer een herinneringsmail sturen ? :-)
... heb ook heel veel zin in een uitstapje met deze madammen
... verontschuldig mij voor het naäpen van Kir haar berichtje, maar ik vond het wel gemakkelijk zo :-)

maandag 5 juli 2010

Toekomstplannen

Ons Lena : " Mama, ik weet wat ik later wil worden! Ik word later mama of oma ... maar nog het liefst mama! "

Ondergetekende zit hier nog steeds te glunderen ...

Wat kunnen ze toch lief zijn hè !

zaterdag 3 juli 2010

Visjes



Het hete weer van de voorbije dagen hield ons noodgedwongen wat meer binnen. Daar heb ik van geprofiteerd om achter de naaimachine te kruipen. Sommigen lezen dan wat meer, maar met twee kinderen in de buurt is dat voor mij geen optie. Dan lees ik elke zin twintig keer. Naaien daarentegen lukt me dan wel, stap voor stap ...
Aangezien de kleerkast van mijn dochters al behoorlijk gevuld is, naai ik maar wat voor familie en vrienden.

Ik hoorde mijn zus eerder deze week zeggen dat Catho ze wat rokjes ging kopen voor Catho, dat vond ik echt niet kunnen, want rokjes van tante Liesbeth draagt ze veel liever ... :-) Het zomerkleedje is voor een babytje.
Deze kleedjes zijn gemaakt uit een rest van stof waar ik eerder een kleedje voor Lena van maakte.
En neen, die strandhuisjes en visjes heb ik er niet zelf opgenaaid ... :-)

Over stofjes gesproken ... Her en der zie je al nieuwe winterstofjes verschijnen in de stoffenwebwinkels. Ik kan het bijna zelf niet vatten, maar ondanks deze hoge temperaturen zit ik hier naast de ventilator al volop te fantaseren over winterjassen, kleedjes ...
Hoe zot kan men zijn???